-
1 wyp|chać
pf — wyp|ychać1 impf Ⅰ vt 1. (wypełnić) to stuff [poduszkę, materac, ptaka]- wypchała siennik świeżym sianem she stuffed the paillasse with fresh straw- miś wypchany trocinami a teddy bear stuffed with sawdust2. (wyładować) to stuff, to cram [bagażnik, plecak, szafę]; to pack [autobus, pokój]- sala wykładowa wypchana po brzegi studentami a lecture hall packed a. filled to capacity with students3. (naciągnąć) broń/pomarańcza wypychała mu kieszeń a gun/an orange made his pocket bulge- spodnie wypchane na kolanach trouser legs bagging at the kneeⅡ wypchać się — wypychać się 1. (wysunąć się) to shove, to push- wypchnął się przed brata he pushed past his brother2. (naciągnąć się) [nogawki, sweter] to bagThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyp|chać
См. также в других словарях:
wypchać — dk I, wypchaćpcham, wypchaćpchasz, wypchaćpchają, wypchaćpchaj, wypchaćpchał, wypchaćpchany wypchnąć dk Va, wypchaćpchnę, wypchaćpchniesz, wypchaćpchnij, wypchaćpchnął, wypchaćpchnęła, wypchaćpchnęli, wypchaćpchnięty, wypchaćpchnąwszy wypychać… … Słownik języka polskiego
kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… … Słownik frazeologiczny
